–Column–
Wat is de overeenkomst tussen de begrippen ‘klimaatreligie’, ‘onderbuikgevoelens’, ‘linkse kerk’ en ‘weerstand’? Dat is dat ze alle vier gebruikt worden om mensen die anders denken dan jijzelf, op voorhand te diskwalificeren.
De ander is niet rationeel, maar laat zich door blind geloof of minderwaardige intuïtieve gevoelens leiden.
Wanneer je een dergelijk woord een ander voor de voeten gooit, heb je het gesprek in feite beëindigd.
Wanneer je bijvoorbeeld ‘weerstand’ niet uitspreekt, maar wel in je hoofd hebt, neem je vanzelf een niet-open houding aan. Voor burgerparticipatie, ook over verduurzaming, een garantie voor problemen.
Mag je die woorden dan nooit gebruiken? Jazeker wel, namelijk wanneer je de ander de mond wil snoeren en platwalsen. En andere aanwezigen, kijkers en luisteraars wil laten zien dat ze die ander niet serieus moeten nemen. Prachtige begrippen voor een fel politiek debat, dus.
Ideale woorden ook om de energietransmissie te politiseren en polariseren. Maar wie zou dat willen? Alleen radicale politici en actiegroepen die de zaak op de spits willen drijven in de hoop daarmee extra aandacht voor hun hogere zaak te krijgen.
Maar gemeente-mensen die burgers respecteren en een zo breed mogelijk draagvlak nastreven, denken in termen van ‘argumenten’, ‘visies’, ‘problemen’, ‘oplossingen’ en ‘er samen uitkomen’. Kortom, het tegenovergestelde van diskwalificatietermen.
Een open deur? Was het maar waar!
Geef als eerste een reactie